Alois De Beuseleir is geboren in 1960 maar begon pas recentelijk te schrijven, te musiceren en te zingen. Hij noemt zichzelf dan ook een “overjaars eeuwig dilletant antwerps liedjesboer en volkszanger op vervaldatum, lyrisch cartoonist (of cantoonist), voluntair imbeciel en om den brode zelfs contractueel idioot.
Hij werkt in de sociale sector en was actief in de arbeidersbeweging. Alois kijkt al heel zijn leven met een mix van kinderlijke verbazing en verontwaardigd onbegrip, naar hoe mensen mekaar den duvel aandoen. Naar eigen zeggen dreef dit hem ertoe naar de gitaar te grijpen als wapen. Hij verzekerde ons wel dat hij daarbij enkel ‘OP’ en niet ‘met’ z’n instrument slaat, zich daarbij, met enige ironie, afvragend of dat laatste misschien niet beter zou klinken ?
De teksten in ’t antwerpse dialect zijn veelal een satirische aanklacht tegen de voortschrijdende vervreemding van de essentie van het leven waar de moderne maatschappij ons meer en meer toe dwingt.
